Jaren geleden zat ik aan tafel met wijlen Henk Smit van bakkerij Driekant in Zutphen. Henk runde een bakkerij waarin hij niet alleen heerlijk brood bakte maar ook mensen een tweede kans gaf. Het was Henk een doorn in het oog dat de bureaucratie hem telkens dwars zat. Soms wilde instanties niet voor de door hem geboden begeleiding en opleiding betalen omdat ze vooraf geen toestemming gegeven hadden. Een andere keer werd er niet betaald omdat de betreffende mensen niet in de juiste regeling bleken te zitten. Hij was het zo zat dat hij een eigen fonds op wilde zetten. Daar zou hij een deel van zijn bedrijfsresultaat in stoppen en extern ook geld werven.
Wij vonden dat bij Start Foundation zo stoer dat we besloten het door hem ingelegde bedrag te verdubbelen. Dat was het ontstaan van het LeerGarantieFonds dat tegenwoordig de Werkversneller heet.
Nu zijn we jaren verder. Henk is helaas niet meer onder ons. Zoon Marijn Smit runt tegenwoordig de bakkerij en de Zutphense Werkversneller. Daar zijn er overigens inmiddels al elf van.
Bijna wekelijks ontvangen wij verzoeken van sociale ondernemers om zich aan te mogen sluiten. De kern is nog altijd hetzelfde. De ondernemer legt geld in een eigen fonds en wij verdubbelen dat. Onze gezamenlijke droom is om iedereen in Nederland die dat nodig heeft een tweede kans te kunnen bieden. De overheid kan simpelweg niet voor iedereen zorgen en de bureaucratie bestrijden is een kwestie van geduld en lange adem waar veel mensen niet op kunnen wachten.
Maar hoe organiseer je dit nu op grote schaal? Ofschoon wij als fondsen diepe zakken hebben zit er wel een bodem in. Hoe sturen we al dat geld voor (bij)scholing dat jaarlijks op de plank blijft liggen de goede kant op? Hoe overtuigen we ouders dat ook aan de opleiding van minder bedeelde kinderen bijgedragen kan worden uit eigen zak? Hoe kunnen we bedrijven aansporen bij te dragen aan opleiding en ontwikkeling van mensen die niet op de eigen loonlijst staan?
Volop vragen die we in petit comité in Utrecht met elkaar bespraken. Onder leiding van collega en kartrekker Milou Sluys, collega Joske Paumen, ons RvT lid Anneke Westerlaken en ondergetekende kwamen Baukelien van Minnen van de De Buitenboordmotor, Denise Harleman van Collectief Kapitaal en Ruben Koekoek van Social Finance NL bijeen om hierover te brainstormen.
Spoiler alert: De ultieme oplossing is nog niet gevonden. Wel stelden we samen vast dat de oplossingsrichting gezocht moet worden in het ondersteunen van de deelnemers om zo veel mogelijk zelf regie op het eigen traject te kunnen voeren. Ook het versterken van de positie van de sociale ondernemers dient volop aandacht te krijgen. Last but not least moet de ongelijkheid die mede veroorzaakt wordt door de bureaucratie bestreden blijven worden.
Wordt vervolgd.
Jos Verhoeven
Jos Verhoeven schrijft op regelmatige basis zijn visie op de versnelling van de eerlijke arbeidsmarkt en wat er verder ter tafel komt op LinkedIn.