Joscolumn: Licht

Het jaar 2024 is bijna teneinde. Zodra de Sint zijn biezen heeft gepakt worden de kerstballen van zolder gehaald. Bij mij in de straat hingen in november al kerstlichtjes in de tuinen. En die behoefte aan licht die snap ik wel.

Dichter bij huis was er ook genoeg turbulentie. Fysieke rellen in Amsterdam werden omgezet in verbale veldslagen in de politieke arena. Ontwikkelingshulp wordt afgeknepen. ‘Samen voor ons eigen’, is samengevat het argument. Iconische bedrijven als de Blokker legden dit jaar definitief het loodje. Met 31% stijging van faillissementen in Nederland is ons land medekoploper wereldwijd.

Aan al dat leed kunnen wij betrekkelijk weinig doen. Wel aan het feit dat er honderdduizenden mensen graag een baan willen hebben. Mensen die nu de kans niet krijgen omdat ze een beperking hebben, een verkeerde achternaam, een hobbelig verleden enzovoorts. Wij streven naar een eerlijkere arbeidsmarkt en willen deze graag versnellen. Maar dat kunnen we niet alleen. Dat moeten we samen met anderen doen. In menig directiekantoor worden dezer dagen de eerste woorden gezocht voor de kerst- of nieuwjaarstoespraak. Laat dat alsjeblieft geen hel en verdoemenis toespraken worden. Of saaie met powerpoint begeleide KPI resultaatbesprekingen. Ga op zoek naar wat ons bindt. Naar wat we kunnen doen om de wereld een stukje beter te maken. En die wereld begint zoals het cliché luidt, bij ons zelf. In ons bedrijf. In ons eigen huis. In onze straat. In onze buurt en in onze stad.

Laten we op zoek gaan naar wat licht en hoop en laat dat doorklinken in de toespraken. Ik laat me daarbij graag leiden door wijlen Martin Luther King:     

‘Duisternis kan geen duisternis verdrijven, enkel het licht is daartoe in staat. Haat kan geen haat verdrijven, enkel de liefde is daartoe in staat.’

Jos Verhoeven

Jos Verhoeven schrijft op regelmatige basis zijn visie op de versnelling van de eerlijke arbeidsmarkt en wat er verder ter tafel komt op LinkedIn.