“ik hoor weer ergens bij”
BOAS redt jeans van grote merken van de vuilstortplaats of verbrandingsoven en maakt deze weer verkoopbaar via hun website of winkels. Geholpen door: mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, ook wel LifeSavers genoemd. Eén van die mensen is Darly. Ze kwam in 2016 met haar broer vanuit Colombia naar Nederland, nadat hij bij een aanval betrokken was geraakt en zijn zicht verloor.
Dromen van Nederland
“Ik ging met hem mee als begeleider, maar ook om de onrust in Colombia te kunnen ontvluchten. Ik droomde er al sinds mijn zevende van om naar Nederland te gaan. Mijn vader woonde en werkte hier al 25 jaar om ons gezin te kunnen onderhouden. Hij liet me vaak foto’s zien. Ik zal het boek nooit vergeten waarin je Nederland van bovenaf zag. Die grote lappendeken met huizen, velden en wegen, allemaal netjes gestructureerd, dat vond ik prachtig.”
Niet bestaan
De realiteit de eerste jaren in ons land was anders. Het duurde zes jaar voor Darly een verblijfsvergunning kreeg. “Al die tijd sta je er alleen voor. Je moet je voorstellen dat je als iemand zonder verblijfsvergunning eigenlijk niet bestaat. Je mag ook niet werken, daardoor werd ik bijvoorbeeld heel goed in ruilen. En als je de verblijfsvergunning dan eindelijk wel hebt moet je je weg nog zien te vinden in een nieuw systeem en ervoor zorgen dat je weer wat rust krijgt in je hoofd. Gelukkig kreeg ik daarbij hulp van allerlei lieve mensen en organisaties uit Amsterdam.”
Thuiskomen
Eén van die organisaties was het BAM Collectief in Amsterdam. Via hen kwam Darly ook in contact met BOAS. “Een organisatie als BOAS opent deuren voor je en helpt je om hier een nieuw leven op te bouwen. Ik heb nu arbeidsvoorwaarden en voor het eerst een echt contract. Dat zorgde vooral voor rust en stabiliteit. Bovendien heb ik door mijn werk bij BOAS weer het gevoel dat er echt iemand achter me staat en me steunt. Ik hoor weer ergens bij.”
BOAS familie
Darly werd bij BOAS aangenomen om de jeans voor de webshop te fotograferen. “Maar goed, we groeien hard en ik leer graag, daarom ben ik nu eerder een manusje-van-alles. Ik ken inmiddels alle processen in het magazijn. De mensen met wie ik werk, voelen eerder als familie dan als collega’s. En natuurlijk is het fijn dat ik met alles wat ik doe bijdraag aan een schonere wereld en het redden van levens in landen waar mensen het minder goed hebben.”
Weer vrij
Waar Darly op het moment het allermeest van geniet is dat ze eindelijk haar vrijheid weer terug heeft. “Na zes jaar kon ik bijvoorbeeld weer even op vakantie en naar mijn familie in Colombia.” Als we haar vragen naar haar toekomstdroom hoeft ze niet lang na te denken: “Ik hoop vooral genoeg geld te kunnen sparen om straks een stukje land in Colombia te kunnen kopen. Midden in de natuur. Daar kan ik dan overwinteren én mijn Nederlandse vrienden uitnodigen om hen mijn mooie land te laten zien.”